Tiga hari bersantai di Yogyakarta!

30-10-2014 / 11:00/ Kos Urbanestindo, Jakarta

Nog een kleine 7 stageweken te gaan! :-) De tijd vliegt voorbij hier in Indonesië. Mijn baas en directe collega’s zijn vaak op zakenreis en heel toevallig waren ze vorige week in Nederland. Ik heb ze maar gelijk wat spullen meegegeven, want het inpakken wordt nog leuk. Waarschijnlijk moet ik heel wat in Jakarta achterlaten.

Zelf was ik vorige week ook niet op kantoor. Afgelopen donderdag tot zondag heb ik namelijk in het relaxte Yogyakarta doorgebracht :-). Het werd tijd dat ik weer even uit het drukke en chaotische Jakarta zou ontsnappen! Samen met Camiel had ik vorige week donderdagochtend het vliegtuig naar Yogya gepakt. Het is slechts een uurtje vliegen dus we hadden nog de hele middag om wat van de stad te zien. Ons hotel lag vlakbij de drukke winkelstraat Malioboro. Hét leuke ‘prullen-straatje’ van Yogya met veel batiksouvenirtjes. Naast winkelen hebben we de omgeving verkend en zijn we langs het Kraton gelopen, het paleis van de Sultan. Camiel moest met iedereen op de foto, want een ‘bule’(blanke) is hier nog steeds erg bijzonder!

In de avond hadden we met Arnout, Floris en Nick afgesproken. Mijn drie medestudenten die op Universitas Atma Jaya in Yogyakarta hun studie semester hadden gevolgd. Samen met nog twee Duitse meisjes, wat locals en een vriend en broer van Floris hadden we samen gegeten in een restaurant. Erg gezellig, al was de privé-kamer die we van het restaurant kregen niet erg sfeervol en leek het eerder op een vergaderzaal.

De volgende dag hadden Camiel en ik een tour geboekt bij het hotel om de Hindoeïstische en Boeddhistische tempels: Prambanan en Borobudur te bezoeken. In de ochtend werden we opgehaald en in driekwartier waren we bij de Prambanan tempel. Het was ontiegelijk warm, eigenlijk het gehele weekend in Yogya. Een andere soort warmte dan in Jakarta waar de zon minder schijnt, maar waar het vooral erg benauwd is. Daarna gingen we door naar de Boeddhistische tempel, een busrit van 3 uur...terwijl het maar een uurtje rijden zou moeten zijn. Geen files, maar een enorme omweg nam de chauffeur om andere toeristen op te pikken. Hierdoor waren we laat in de middag bij de Borobudur. Beide tempels had ik 6 jaar geleden al bezocht, maar het was leuk om hier nog een keer terug te komen. Ze blijven erg mooi en indrukwekkend. Daarnaast kon ik met mijn KITAS (verblijfsvergunning) een goedkoop entreekaartje regelen, slechts 30.000 rupiah, zo’n 2 euro.

Op onze laatste dag in Yogya hadden Camiel en ik nogal pech. De Merapi-tour die we wilden doen was al volgeboekt dus huurden we een eigen auto met chauffeur. We besloten die ochtend nog een beetje te winkelen in Malioborostraat en in de middag richting de Merapi vulkaan te vertrekken. Na een uur rijden kwamen we aan, maar het had net geregend en er waren overal wolken. Oftewel, ons mooie uitzicht op de vulkaan konden we vergeten. Om nog wel iets uit onze trip te halen hadden we beide een ‘Ojek’ genomen. Dit is eigenlijk een soort ‘brommer-taxi’. Locals met een brommertje namen ons achterop en lieten ons de omgeving van de Merapi-vulkaan zien. Het dal tussen de bergen was erg mooi, al moet ik zeggen dat ik het wel eng vond om daar te komen. We moesten namelijk over een smalle oude brug waar happen uit de leuning waren - met een diep ravijn onder ons - en natuurlijk kwamen er ook nog tegenliggende Ojeks aan. Gelukkig zijn die Indoos nergens bang voor en hadden ze dit vaker gedaan!

Die avond hadden Camiel en ik bij ‘Kampung Bule’ gegeten. Dit is hét toeristische eet- caféstraatje van Yogya. Een heerlijk vakantiegevoel krijg je daar. Sowieso is Yogyakarta een leuke stad met goedkope eettentjes en vriendelijke mensen. Ik kan mij goed voorstellen dat de TMA’ers die op Universitas Atma Jaya studeerde een toptijd hebben gehad. Je bent een stuk vrijer hier, binnen een uur ben je uit de stad. In Jakarta heb je toch meer het gevoel dat je opgesloten zit. Je kan niet even lekker met de brommer de natuur in, iets wat de studenten in Yogya vaak in het weekend doen. Later die avond hadden we met Arnout en Nick bij een café buiten het centrum ons laatste avondje doorgebracht. Helaas moesten we die volgende ochtend vroeg alweer terug naar ‘de stad van de chaos en drukte’ haha.

Salam manis,

xxx